دومین دور سمپوزیم جوانان برای صلح و همدیگرپذیری | ولایت کابل
دومین دور سلسله سمپوزیم‌های جوانان برای صلح و همدیگر پذیری به ابتکار موسسه مطالعات اقتصادی و حقوقی افغانستان (AELSO) با همکاری پوهنتون رنا و سایر سازمان‌های ملی و بین‌المللی در ولایت کابل برگزار گردید.
در این سمپوزیم، جوانان، استادان پوهنتون، محصلان دانشگاه‌ها، فعالان مدنی و حقوق بشر و فعالان فرهنگی و اجتماعی اشتراک نمودند.
سخنرانان و اشتراک‌کنندگان برنامه پیرامون نقش جوانان در آموزش و ترویج ارزش‌های صلح، رفاه و همدیگرپذیری و ختم جنگ بحث‌های همه‌جانبه نموده و فرهنگ همدیگرپذیری را برای تامین صلح و پایان جنگ، موثر عنوان کردند.
استاد ذبیح الله افرا، رئیس پوهنځی حقوق و علوم سیاسی دانشگاه رنا، در مورد رابطه‌ی جوانان، صلح، رفاه و همدیگرپذیری صحبت نموده گفت: ” افغانستان از معدود کشورهای است که بیشترین نیروی جوان را داراست که این به ذات خود یک فرصت استثنایی و ظرفیت خوب برای ترویج لیبرال دموکراسی در افغانستان است اما به دلیل عدم مدیریت درست، این فرصت ( نیروی جوان) به یک چالش مبدل شده است. به گونه مثال اکثر جریان‌های رادیکال که در مقابل نظام امروزی قرار دارند، در نتیجه‌ای عدم مدیریت درست و به موقع نیروی جوان است، که این کار باعث سهولت در جذب جوانان توسط گروه‌های افراطی شده و چالش‌های بزرگ را در جامعه به‌وجود آورده است.”
آنچه را که افرا به عنوان راه حل پیشنهاد نموده و به گفته وی می‌تواند راه بیرون رفت از چنین وضعیت در افغانستان باشد:
- ارجحیت پارادایم حق بر پارادایم تکلیف، به دلیل اینکه پارادایم مسلط در اکثر جوامع توسعه یافته امروزی پارادایم حق است و از سوی هم تغذیه گاه فکری تمامی جریان‌های تندرو، پارادایم تکلیف است.
- اصل مدارا، ترویج اصل مدارا می‌تواند یکی از راه‌حل‌ها باشد؛ موفقیت تفکر لیبرالیزم نسبت به سایر اندیشه‌های سیاسی، عنصر مداراست.
- ارجحیت فلسفه بر ایدئولوژی، می‌تواند راه‌حل دیگر باشد؛ خرد انسانی با شاخص مذاکره، زمینه ساز صلح و همدیگرپذیری در جوامع است. و دموکراسی واقعی آنست که نقد را هضم کند، اما بیمار نشود. و ضعف مذاکرات کنونی صلح افغانستان، تحکیم فضای ایدئولوژیک بر طرف مخاطب است.
پوهنیار منیژه رامزی، سخنران دیگر این برنامه، پیرامون موضوع نقش جوانان در آموزش و ترویج ارزش‌های صلح، رفاه و همدیگرپذیری ایراد سخن نموده گفت: ” چرخه اصلی جنگ را در افغانستان، نیروی جوان به حرکت در‌می‌آورد، چه خوبست که تلاش صورت گیرد تا جوانان معماران صلح و سکاندار ثبات باشند و از نیروی جوان برای تداوم صلح و به حرکت درآوردن چرخه رفاه استفاده بهینه صورت گیرد.”
وی افزود: “آموزش رسمی(دانشگاهی) و غیر رسمی(همانند سمپوزیم جوانان برای صلح و همدیگرپذیری) می‌توانند برای ترویج ارزش‌هخای صلح، رفاه و همدیگرپذیری موثر واقع شود.”
در بخش دوم سمپوزیم، به اشتراک کنندگان برنامه، فرصت اظهار نظر داده شد تا دیدگاه‌های شان را پیرامون نقش جوانان در ترویج کثرت‌گرایی و مبارزه با افراط‌گرایی و بهتر سازی آینده افغانستان که در آن ارزش‌های صلح، رفاه و همدیگرپذیری تامین باشد، مطرح نمایند.
مسعود پشتون دکترای مطالعات صلح و از اشتراک کنندگان برنامه، گفت: تفسیر نادرست از اسلام، درآمیختن و ترکیب نمودن توهمات بومی با دین اسلام، نبود تفکر ملی در محیط‌های آموزشی و بی‌خبری از فرهنگ اصیل کشور، زمینه ساز ترویج افراط‌گرایی و تفکرهای تندروانه در افغانستان شده است.
مژگان میر عرب با سپاسگزاری از موسسه مطالعات اقتصادی و حقوقی افغانستان بخاطر برگزاری چنین برنامه‌ها گفت: “با چنین برنامه‌های باید پایه‌های اتحاد و همبستگی را مستحکم نمائیم. و از نخبگان کشور برای مدیریت و رهبری فرایندهای بزرگ مانند صلح استفاده نمائیم و منحیث جوانان مملکت رسالت خویش را در ترویج اندیشه‌های مدارا و صلح ادا نمائیم.”
فیض محمد رهی یکی دیگر از اشتراک کنندگان گفت: “کثرت‌گرایی به منظور جلوگیری از منازعه در جوامع انسانی بوجود آمده است. ما تلاش نمائیم که در افغانستان این پدیده را ترویج نمائیم تا به منازعات پایان داده شود و به صلح دست یابیم.”
همچنان امید پاچا در مورد چگونگی بهتر سازی آینده افغانستان ابراز نظر نموده گفت: نیاز است تا بالای اندیشه و دانایی جوانان بیشتر کار صورت گیرد تا توانایی مبارزه با چالش‌های رادیکالیزم و حرکات تندروانه را بدست آورند. و راه پیشرفت افغانستان؛ تغییر تفکر اعضای جامعه است، در پی تغییر تفکر به سوی صلح، همدیگرپذیری و رفاه، می‌توانیم آینده افغانستان را بهتر بسازیم.”
در ادامه برنامه، اشتراک کنندگان به چهار گروپ تقسیم شده و پیرامون عوامل افراط گرایی در دانشگاه‌ها، راه‌ها مبارزه با آن، چگونگی ترویج همدیگرپذیری در جامعه و نقش همدیگرپذیری در تامین صلح و آوردن رفاه در افغانستان بحث و تبادل نظر نموده و نتایج کار گروپی را ارایه نمودند.
همچنان در این سمپوزیم، کتاب؛ صلح دوستی و آزادی از سوی مسئولان موسسه مطالعات اقتصادی و حقوقی افغانسنان به عنوان منبع علمی برای جوانان معرفی و توزیع گردید تا از مزایای آن بهره‌مند شوند.
سمپوزیم جوانان برای صلح و همدیگر پذیری با جمع‌بندی استاد ذبیح الله افرا و استاد منیژه رامزی به پایان رسیده و چند نکته را به عنوان نتایج این سمپوزیم ارایه نمودند:
- افغانستان از معدود کشورهای جهان است که دارای نیروی جوان بوده که این به ذات خود یک ظرفیت بالقوه خوب برای ترویج لیبرال دموکراسی در کشور است، اما به دلیل عدم مدیریت درست، این فرصت به چالش مبدل شده است.
- برای بهتر مدیریت کردن ظرفیت نیروی جوان درکشور، نیاز است تا بالای روابط افقی و عمودی در جامعه کار صورت گیرد.
- مشکلات ناشی از عرف‌های بومی است که آئین‌ها را تحریف می‌کنند.
- نیاز است تا همدیگرپذیری را با توجه به تفاوت دیدگاه‌ها و عقاید اعضای جامعه، در کشور ترویج نمائیم.
- توسعه، انسان توانمند می‌خواهد نه دانشمند؛ انسان توانمند کسی است که توانایی کار مشترک و پذیرش نقد را داشته باشد.
- برای مدیریت درست ظرفیت جوان درکشور نیاز است تا اصلاحات را به صورت درست انجام دهیم.
- بینش، روش و دانش باید مرحله به مرحله صورت گیرد. دانش بدون بینش و روش منجر به تفکرهای افراطی خواهد شد.
- جامعه ما نیازمند تلاش در راستای تعلیم و تربیه پویا و روشمند است وباید درین راستا اقدامات بنیادی صورت گیرد.