دومین دور سمپوزیم جوانان برای صلح و همدیگرپذیری | ولایت هرات
دومین دور سلسله سمپوزیم‌های جوانان برای صلح و همدیگر پذیری به ابتکار موسسه مطالعات اقتصادی و حقوقی افغانستان (AELSO) با همکاری سازمان های ملی و بین‌المللی در ولایت هرات برگزار گردید.
در این سمپوزیم، جوانان، استادان دانشگاه/پوهنتون، علمای دین، محصلان دانشگاه‌ها، فعالان مدنی و حقوق بشر و فعالان فرهنگی و اجتماعی اشتراک نمودند. سخنرانان و اشتراککنندگان برنامه پیرامون نقش جوانان در آموزش و ترویج ارزشهای صلح، رفاه و همدیگرپذیری و ختم جنگ بحث‌های همه‌جانبه نموده و فرهنگ همدیگرپذیری را برای تامین صلح و پایان جنگ ارزنده عنوان کردند.
نثار احمد اکبری استاد دانشگاه و کارشناس ریاست معارف ولایت هرات از راه اندازی چنین برنامه‌ی در ولایت هرات ابراز خوشی نموده در باره نقش جوانان در آموزش و ترویج ارزشهای صلح، رفاه و همدیگر پذیری صحبت نموده افزودند: ” طیف جوان با برنامه‌های خوب و اهداف مشخص، تاثیر مثبت بر روند صلح و همدیگر پذیری دارد. این‌گونه فعالیت‌ها از سوی جوانان بسیار مثمر می‌باشد، چون این جوانان در تحولات مهم کشور نقش ارزنده‌‌ای را ایفأ کرده و در تمام ادارات اعم از ادارات نظامی و ملکی بیشتر همین جوانان هستند که در حال خدمت و فعالیت به کشور هستند. بنابرین باید همه باهم دست به دست داده با برنامه‌های دقیق و اهداف مشخص در راستای صلح و همدیگرپذیری حرکت نمایم، طوری‌که همه می‌دانید؛ با ارزش‌ترین جامعه، یک جامعه‌ی مرفه و دارای رفاه است که همه‌ی این ارزش‌ها در صلح نهفته است و صلح نظم اجتماعی را به وجود می‌آورد، اگر صلح نباشد نظم در جامعه از بین رفته و رسیدن به صلح و همدیگرپذیری دشوار خواهد شد.”
وی با افزودن اینکه برای رسیدن به صلح دو دیگاه (کلاسیک و مدرن) وجود دارد چنین بیان داشت:
“دیدگاه کلاسیک و سنتی نمی‌تواند ما را به صلح برساند، چون جوانان امروزی جوانان عصر تکنالوژی هستند و هرگز اجازه نمی‌دهند به عقب برگردند.”
اکبری افزود: “دیدگاه مدرن و به‌روز شده می‌تواند در کنار اینکه ما را زودتر به صلح برساند، نقش جوانان نیز برجسته شده و از اندوخته‌های جدید شان در راستای صلح و همدیگرپذیری استفاده خواهد شد.
جوانان مدرن امروزی باید از فرهنگ‌های پسندیده استفاده کنند تا بتوانیم با این چنین فرهنگ‌ها به همدیگرپذیری برسیم و بیشتر این چنین فرهنگ‌های پسندیده از طریق تعلیم و تحصیل بدست می‌آید. لذا الزامیست که همه جوانان کوشش کنند؛ مطالعه نمایند و تحصیلات خود را تا سطوح بالا ادامه دهند، چرا که افراد تحصیل یافته باعث ایجاد یک جامعه تحصیل‌یافته و روشنگرا می‌شود و یک جامعه‌ای کاملاً تحصیل‌یافته بدون شک که در صلح و رفاه به‌سر خواهد برد و در نهایت می‌توان گفت: جامعه تحصیل یافته و با سواد زودتر می‌توانند به صلح برسند.”
آقای نثار احمد اکبری ضمن قدردانی از موسسه مطالعات اقتصادی و حقوقی افغانستان (AELSO) بابت ترویج برگزاری این چنین سمپوزیم‌ها در هرات و سرتاسر کشور، گفت:
“برای بهتر فهماندن ارزشهای صلح، باید در نصاب تعلیمی و تحصیلی یک مضمون تحت عنوان صلح تدریس گردد، تا جوانان از ارزشهای صلح و رسیدن به صلح از همان دوران تعلیمات ابتدایی و تحصیلات عالی آگاه باشند و هم‌چنان مکاتب و دانشگاه‌ها باید چنین برنامه‌های آموزشی برای جوانان و نوجوانان برگزار نمایند و موضوعات علمی را مورد بحث قرار دهند تا جوانان بتوانند برای صلح و همدیگرپذیری آموزش دیده و ارزش آن‌را در اجتماع خویش ضروری بدانند.”
آقای بشیر طارق؛ نماینده موسسه مطالعات اقتصادی و حقوقی افغانستان (AELSO) در ولایت هرات، با ابراز سپاسگزاری از همه اشتراککنندگان در این برنامه، پیرامون برنامه‌های سمپوزیم و سایر برنامه‌های علمی این موسسه برای آن‌ها معلومات ارائه نموده، گفت:
” در چنین مقطع حساس زمانی افتخار برگزاری این برنامه مربوط به همه جوانان پرتلاش ولایت هرات می‌باشند که به ابتکار موسسه مطالعات اقتصادی و حقوقی افغانستان (AELSO) به صورت موفقانه برگزار شد. و امیدوارم در برگزاری چنین برنامه‌های مفید در سطح ولایت و ولسوالی‌های ولایت هرات با ما همکاری نمائید تا به‌گونه‌ای گسترده‌تر فرهنگ همدیگرپذیری، ارزشهای آزادی، حقوق بشری و سایر ارزشهای جامعه باز و انسانی را به هرخانه و قریه ولایت هرات معرفی و ترویج نمائیم.”
ایده‌ها و نظریات جمع از اشتراککنندگان در مورد صلح در این سمپوزیم:
“ما نگران از صلح با طالبان هستیم چون تنها گروه مخالف مسلح در افغانستان طالبان نیستند چندین گروه دیگر نیز در افغانستان فعالیت‌های تروریستی دارند اگر طالبان صلح نمایند، گروه‌های دیگری هستند که جانشین گروه طالبان شده و جنگ را ادامه خواهند داد. پس چه بهتر است که اول مردم را از صلح و همدیگر پذیری آگاهی دهیم تا میان خود و اقوام مختلف اتحاد و اتقاق داشته باشیم،در این صورت هیچ گروه دیگر نمی‌تواند میان مردم افغانستان نفاق و جنگ به وجود بیاورد.”
صلح را باید به دو بخش تقسیم کرد:
- صلح سیاسی
- صلح اجتماعی
“صلح سیاسی که در حال مذاکرات قرار داریم و قرار است حکومت با طالبان صلح انجام دهد که هیچ جوانی در آن نمی‌تواند نقش برجسته داشته باشد، چون افرادیکه در مذاکرات هستند از نگاه سیاسی انتخاب گردیدند.
صلح اجتماعی بدست ما جوانان است تا بتوانیم با برگزاری محافل و مجالس آموزشی در دانشگاه‌ها و محلات دیگر برای جوانان صلح اجتماعی را بیاموزیم تا در میان هم، همدیگرپذیر باشیم و هیچ‌گاه اجازه ندهیم که افراد و گروه‌های مختلف به نام‌های قوم، مذهب و زبان، میان ما جوانان تفرقه انداخته و استفاده سو نمایند، ما جوانان باید هوشیار باشیم و میان اقوام همدیگرپذیری را به وجود بیاوریم.”
“صلح یک واژه شیرین است که همه روزه از زبان همه می‌شنویم ولی همین‌های که برای‌شان این واژه شیرین است هرگز نقش برجسته ندارند و هرگز از این‌ها کسی پرسان نکرده است که تو از این گروه و مذاکرات چی خواست داری؟”
“پس باید اول از مردم عام آغاز کنیم تا بدانیم خواست آن‌ها چیست و از میان همین مردم انتخاب نماییم تا مذاکرات را پیش ببرند و مذاکرات باید در خود افغانستان برگزار گردد نه در کشور دیگر که دست‌های خارجی در آنجا بیشتر کار می‌کند و می‌توانند مذاکرات را به نفع خود و سیاست‌های کشور خود ختم کنند.”
برنامه سمپوزیم جوانان برای صلح و همدیگرپذیری، با آرزوی افغانستان آزاد، مرفه و صلح‌آمیز به اتمام رسید و برای اشتراک کنندگان سمپوزم، تصدیق‌نامه اشتراک توزیع گردید.
10 سپتامبر، 2020م مطابق به 20 سنبله 1399ش