عوامل سیاسی خارجی تاثیرگذار بر فروپاشی نظام جمهوری در افغانستان پسا بُن
افغانستان نظام جمهوری را در برابر نظام های مؤرثی امارت و شاهی برگزید، که مردم افغانستان بتوانند ریاست کشور را با رأی مستقیم انتخاب کنند. نظام جمهوری بر آمده از کنفرانس بن پس از 20 سال علیرغم، حمایت مالی و نظامی جامعه جهانی و مصرف میلیارد ها دلار برای یک حکومت با ثبات و پایدار به دست طالبان سقوط کرد. از این رو این پرسش بوجود می آید که «چی عوامل در فروپاشی و ناکارآمدی نظام جمهوری در افغانستان پسا از کنفرانس بن مؤثر بوده اند؟» پژوهش حاضر نیز به منظور یافتن عوامل سیاسی جارجی مؤثر، که منجر به ناکامی و فروپاشی نظام جمهوری در افغانستان پسا بن شد؛ انجام یافته است. پژوهش حاضر با استفاده از روش تحقیق آمیخته ای که در بعد کمی، از طریق به دست آوردن آمار(پرسشنامۀ بسته ای از نوع خود ساختۀ محقق) از جامعۀ دانشگاهی و مدنی؛ و در بعد کیفی با روش توصیفی-تحلیلی در بخش عوامل خارجی مؤثر بر فروپاشی ترتیب شده است. روش تحقیق: مسئله یاد شده در چارچوب دولت های شکننده، ضعیف و نظریه مجموعه امنیتی واکاوی شده است. یافته های تحقیق نشان از دولت و نظام جمهوری ورشکسته در افغانستان داشت، که صرف نظر از داخلی و خاجی بودن دلایل و ایجاد آنها، قطعاً هیچ یک از آن ها به تنهایی نمی توانستند این حادثه یا تأثیرات گسترده آن( فروپاشی جمهوری پسا بن) را رقم بزند. به همین دلیل، باید مجموعه این عوامل را در یک بسته دید و به تجزیه و تحلیل آنها پرداخت. اما در این مقاله صرفا به بررسی عوامل خارجی می پردازیم.
کلید واژه ها: افغانستان، فروپاشی، عوامل خارجی، آمریکا، همسایه‌ها، سازمان ملل متحد